Ζήτησε τον Θεό - π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Είπε ο Αββάς Αρσένιος: «αν τον Θεό ζητήσουμε, θα μας φανερωθεί. Και αν Τον κρατήσουμε, θα παραμείνει σε μας» (από το «Γεροντικό»)
Οι ορθολογιστές του σήμερα αναρωτιούνται: «αν υπάρχει Θεός, γιατί δεν εμφανίζεται για να τον δούμε;». Έτσι, προτιμούν την απιστία ή την αδιαφορία για το υπερβατικό και διαλέγου έναν ανθρωποκεντρισμό, ο οποίος δεν επαρκεί για να δοθούν ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα του κακού, της φθοράς, του θανάτου, όμως αφήνει τον άνθρωπο στην ικανοποίηση ότι η ζωή περνά τουλάχιστον από τα δικά του χέρια, με τα δικά του μέσα και όπλα, όπως είναι η επιστήμη, η ιατρική, η τεχνολογία, και τον αφήνει στην ματαιότητα του μεταθανάτιου μηδενισμού, ότι δεν χρειάζεται παρηγοριά για τον θάνατο, αφού δεν υπάρχει.
Ο ασκητικός λόγος της πνευματικής μας παράδοσης όμως είναι συγκλονιστικός. Αν ζητήσουμε τον Θεό, θα μας φανερωθεί. Και ο Θεός φανερώνεται μέσα από την πρόνοιά Του, η οποία περνά από την παρουσία του συνανθρώπου μας, ασχέτως αν αυτός μας φέρεται καλά ή όχι. Κάθε άνθρωπος είναι ευκαιρία αγάπης. Από κάθε άνθρωπος μπορούμε να μάθουμε και να πάρουμε. Μέσα από τις όποιες σχέσεις μας μπορούμε να ωριμάσουμε. Ο Θεός μάς μιλά και μέσα από τη συνείδησή μας. Μέσα από την επίγνωση του καλού και του κακού, που, ανεξαρτήτως τού τι μας διδάσκει ο πολιτισμός μας, κατά βάθος γνωρίζουμε τι μας ομορφαίνει και τι μας ασχημαίνει ψυχικά. Ο Θεός, κάποτε, μας μιλά ο Ίδιος. Είναι η φωνή Του, η οποία ακούγεται σαν κλήση στην καρδιά μας και η οποία μας υποδεικνύει ποιος είναι ο δρόμος μας. Κάποτε μάς μιλά και μέσα από τη σιωπή Του. Εκεί όπου δεν φαίνεται να απαντά σε ό,τι ζητάμε, εκεί που φαίνεται απών, διότι δεν είναι κάθε στιγμή που Εκείνος κρίνει ότι χρειάζεται η παρουσία Του, αλλά είναι η δική μας ευθύνη να Τον ζητήσουμε. Ο Θεός μας μιλά και μέσα από τη Γραφή, τα λόγια Του, τους αγίους Του, την Εκκλησία Του. Αυτή που οι ορθολογιστές την θεωρούν κατάλοιπο του χτες, ένα παρελθόν που θα πρέπει να διαγράψουμε από τη ζωή και την κοινωνία μας, διότι μας εμποδίζει δήθεν να αισθανόμαστε ελεύθεροι, καθώς μας κρατά σε έναν κώδικα ηθικής που δεν μας αφήνει να ευχαριστηθούμε τη ζωή, τις επιθυμίες, τα δικαιώματά μας.
Ο ασκητικός λόγος όμως έχει και συνέχεια. Αν βρούμε τον Θεό και Τον κρατήσουμε, τότε Εκείνος θα παραμείνει σε μας. Στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Στις σχέσεις με εκείνους που χαιρόμαστε να είμαστε μαζί τους και με εκείνους που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Διότι όπου η αγάπη, εκεί και ο Θεός. Όπου η υπομονή και η συγχώρεση, εκεί και ο Θεός. Κυρίως όμως, όπου η Εκκλησία, εκεί και ο Θεός. Διότι στο ήθος, τον τρόπο, τα μυστήρια, την παράδοση της Εκκλησίας, στην εμπειρία της γιορτής και της ανάστασης όπου νικιέται ο θάνατος, εκεί και ο Θεός.
Μεγαλώνουμε παιδιά σήμερα χωρίς να νοιαζόμαστε να μπολιαστεί στις καρδιές τους η αναζήτηση του Θεού. Ο απόστολος Παύλος, στον συγκλονιστικό λόγο του προς τους Αθηναίους στην Πνύκα και προς τον καθένα άνθρωπο, αναφέρει ότι θέλησε ο Θεός να Τον αναζητούμε και να προσπαθούμε να Τον βρούμε ψηλαφώντας στο σκοτάδι, αν και δεν είναι μακριά μας. Ορθολογιστές οι περισσότεροι από μας ή χριστιανοί της συνήθειας, λησμονούμε ότι είμαστε γενιά του Θεού. Ας κάνουμε το βήμα να Τον ζητήσουμε κι Εκείνος θα μας φανερωθεί. Ας μοιραστούμε την αναζήτηση κι Εκείνος δεν θα μας μας αφήσει.
themistoklismourtzanos.blogspot.com
