2022

09 Ιουλ 2022 17:45

«οὐδὲ ἐν τῷ Ἱσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὖρον»

Τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στην αυριανή Ευαγγελική περικοπή, αδελφοί μου, είναι ο Κύριός μας και ένας στρατιωτικός εκατόνταρχος. Ρωμαίος και ειδωλολάτρης. Είναι να θαυμάζει κανείς κάποια στοιχεία που κυριαρχούν στο πρόσωπο ενός στρατιωτικού της τότε εποχής, διότι οι Ρωμαίοι στρατιώτες εθεωρούντο σκληροί και πειθαρχημένοι και εν πολλοίς ανάλγητοι.

Η στάση και η συμπεριφορά του δείχνει ότι είναι άνθρωπος ευγενής, με αισθήματα και προπαντός με δυνατή πίστη, τέτοια που ο Κύριος την θαυμάζει. Η δύναμη της εξουσίας δεν τον έχει αλλοιώσει. Βλέπει κανείς την ταπείνωση που δείχνει ενώπιον του Κυρίου, αλλά και την αγάπη του προς τον δούλο του, ώστε να φαίνεται ότι είναι άνθρωπος μοναδικός. Ο Κύριος μας βεβαιώνει ότι «οὐδὲ ἐν τῷ Ἱσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὖρον».

Αγαπά τον δούλο του σαν παιδί του, σαν μέλος της οικογενείας του. Ας σημειώσουμε ότι την εποχή που μιλάμε οι δούλοι και οι γυναίκες δεν θεωρούνται πρόσωπα αλλά αντικείμενα (RES), πράγματα προς εξυπηρέτηση και ικανοποίηση.

Ο Εκατόνταρχος με την συμπεριφορά και την στάση του δείχνει σαν να είναι Χριστιανός, ενώ μόλις που γνώρισε τον Χριστό μας. Δια τούτο ο Κύριος τον θαυμάζει και όχι μόνον· τι μας λέγει παρακάτω; «λέγω δε ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι … τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν». Αυτός ο λόγος του Κυρίου είναι παράλληλα και μια μεγάλη και σημαντική προφητεία, ότι το Ευαγγέλιο θα διαδοθεί σ’ όλον τον κόσμο και άνθρωποι που δεν ανήκουν στον ιουδαϊκό θρησκευτικό χώρο θα δεχθούν την αλήθεια.

Ο Εκατόνταρχος γίνεται έτσι ο πρώτος καρπός της Εκκλησίας μέσα από τον ειδωλολατρικό κόσμο, πράγμα που σημαίνει ότι η σωτηρία δεν είναι προνόμιο μόνο των Εβραίων, αλλά όλων των ανθρώπων. Ο Εκατόνταρχος ζητά από τον Χριστό να μην υποβληθεί στον κόπο να έλθει στο σπίτι του αλλά πιστεύει ότι και ο λόγος Του είναι ικανός να φέρει το θαύμα της θεραπείας του δούλου του: «Κύριε οὐκ εἰμί ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς». Αισθάνεται ανάξιο τον εαυτό του μιας τέτοιας μεγάλης επίσκεψης και δωρεάς. Έχει αυτογνωσία και Θεογνωσία. Γνωρίζει ότι ο

Κύριος είναι ο Θεάνθρωπος. Αυτό είναι χαρακτηριστικό όλων εκείνων που έρχονται σε κοινωνία με τον Χριστό αντιλαμβανόμενοι την αμαρτωλότητά τους και την μικρότητά τους.

Επομένως μπορούμε να πούμε ότι η ταπείνωση δεν είναι σκέψεις και λόγια, διότι τότε καταντάει ταπεινολογία. Η ταπείνωση είναι τρόπος και αποκάλυψη ζωής. Αυτό ακριβώς που βίωσαν οι προφήτες και οι άγιοι της πίστεως.

Εμείς τι κάνουμε; Γνωρίσαμε τον Χριστό από τα γεννοφάσκια μας, τον διδαχθήκαμε, νιώσαμε την αγιαστική Του χάρι μέσα στην Αγία του Εκκλησία, εξετάσαμε άραγε αν έχουμε αποκτήσει τις βασικές εκείνες προϋποθέσεις, την ταπείνωση, την αγάπη και την πίστη;

Δεν αρκούν μόνο προσευχές, αφιερώματα και επισκέψεις προσκυνηματικές. Ο Θεός λέει «ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν».

Αγάπη καρδιακή σ’ αυτόν τον συνάνθρωπο. Τα υλικά δώρα προς τον Θεό πολλές φορές δημιουργούν ψευδαίσθηση ότι ο Θεός γίνεται υποχρεωμένος σ’ εμάς. Αδελφοί μου ο Εκατόνταρχος ας γίνει παράδειγμα ταπείνωσης, αγάπης και πίστεως. Αμήν!

Πηγή: Ι.Μ. Κερκύρας