Η Κυριακή του Θωμά στην Ι.Μ. Ταξιάρχου Μιχαήλ τοῦ Ρουκουνιώτου Σύμης
Σήμερα 27η Ἀπριλίου 2025, Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο, λειτούργησε καί κήρυξε τόν θεῖο λόγο στό Παλαιό Καθολικό τῆς Σταυροπηγιακῆς Ἱ. Μονῆς Ταξιάρχου Μιχαήλ τοῦ Ρουκουνιώτου Σύμης, μέ συλλειτουργούς του τόν Ἱεροεπιστάτη αὐτῆς Πρωτοπρ. π. Στέφανο Μακρῆ καί τόν Ἱεροδιάκονο π. Παῦλο Τερεζάκη. Τό μοναστηριακό ἀναλόγιο διακόνησαν μελιρρύτως οἱ καλλικέλαδοι Ἱεροψάλτες κ. Δημοσθένης Γιανναράς καί κ. Ἐλευθέριος Ξηράκης, ἐνῶ μεταξύ ἄλλων ἐκκλησιάστηκαν ὁ Δήμαρχος Σύμης κ. Ἐλευθέριος Παπακαλοδούκας καί ὁ Διοικητής Δ.Α.Ν. Σύμης Συνταγματάρχης κ. Χαράλαμπος Κατηφόρης.
Ἡ σημερινή Κυριακή εἶναι ἀφιερωμένη ἀπό τήν Ἐκκλησία στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας καί παράλληλα στήν σωτήρια ὁμολογία περί τῆς ἀληθείας αὐτῆς, ἐκ μέρους τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ. Τό γεγονός τῆς ψηλαφήσεως τοῦ Θωμᾶ, ἀποτελεῖ εὐεργεσία γιά τήν Ἐκκλησία καί γιά τόν καθένα μας, διότι ἐξαφανίζει κάθε ἀμφιβολία καί κάθε δισταγμό. Ἡ παραχώρηση αὐτή ἔγινε ἀπό τόν Ἀναστάντα Κύριο στόν ἀρχικῶς «ἀπιστοῦντα Μαθητῆ» καί Ἀπόστολό Του, ἐπειδή ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ θεμελιῶδες στοιχεῖο τῆς πίστεώς μας καί ἐπιβαλλόταν, πρωτίστως οἱ Ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι προορίζονταν νὰ κηρύξουν «τὸ Εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» καί νὰ κάνουν μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, νά εἶναι ἱκανοὶ νὰ βεβαιώνουν μὲ πλήρη παρρησία, μὲ ἀπόλυτη σιγουριά τήν Ἀνάσταση: «Ὃ ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἐωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν… ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν» (Α΄ Ἰω. 1, 1-3). Ἀταλάντευτοι καί ὡς «υἱοὶ βροντῆς» νὰ βροντοφωνοῦν τὰ σωτήρια δόγματα τῆς ἀληθείας. Νὰ ἀντιστέκονται στὴν πλάνη τῶν εἰδώλων «ὡς στύλοι ἀκλόνητοι τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ». Ἔπρεπε νὰ εἶναι αὐτόπτες καὶ αὐτήκοοι γιὰ ὅσα θὰ ἔλεγαν.
Ἔπρεπε λοιπὸν καὶ ὁ Θωμᾶς, ὡς ἀπόστολος, νὰ δεῖ μὲ τὰ μάτια του καὶ νὰ ψηλαφήσει μὲ τὰ χέρια του τὸν ἀναστημένο Χριστό. Νὰ εἶναι καὶ αὐτός, ὡς αὐτόπτης μάρτυς καὶ αὐτήκοος, ἀπολύτως σίγουρος κήρυκας τῆς Ἀναστάσεως. Γιά τόν λόγο αὐτό, ὁ Ἀναστάς Κύριος ἀνταποκρίνεται ἄμεσα, φανεροῦται στόν Θωμᾶ καί ἀπευθυνόμενος σ’ αὐτόν, τόν καλεῖ νά ψηλαφήσει τίς πληγές ἀπό τούς ἥλους καί ἀπό τήν λόγχη, καί ἔτσι τόν ἀναγνωρίζει, σπεύδει καί Τόν προσκυνᾶ καί ὁμολογεῖ χαρούμενος «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου».
Ἄς ἀκολουθήσουμε ἑπομένως τόν Θωμᾶ, καί ἄς δοξολογήσουμε τόν Ἀναστάντα Κύριο. Ἄς ἔχουμε πίστη ἀκράδαντη καί σταθερή, ὅτι ὁ σαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού σταυρώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες μας καί κατῆλθε μέχρι καί τόν Ἅδη, ὄντως ἀναστήθηκε τήν τρίτη ἡμέρα, παρέχοντας στόν καθένα πού πιστεύει σέ Αὐτόν ζωή καί ἀφθαρσία, χαρά καί Ἀνάσταση.
