Η Ιερά Πανήγυρις της Παναγίας Κεχαριτωμένης Σύμης
Μέ τήν ἰδιαίτερη ἐκκλησιαστική λαμπρότητα, ἀλλά καί τήν σεμνοπρεπῆ μεγαλοπρέπεια πού προσήκει στήν Δεσποτική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, ἐτελέσθη ἐχθές τό ἑσπέρας τῶν Ἁγίων Χριστουγέννων καί σήμερα Παρασκευή 26η Δεκεμβρίου 2025, ἡ ἱερά Πανήγυρις τῆς Παναγίας Κεχαριτωμένης, στόν φερώνυμο Ἱερό Ἐνοριακό Ναό τῆς Θεομήτορος στήν Σύμη.
Τό ἑσπέρας τῆς Πέμπτης, ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς καί σήμερα Παρασκευή, κυριώνυμος ἡμέρα, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ροδοστόλου κ. Ἀντώνιος, ἀδείᾳ καί προτροπῇ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Χρυσοστόμου, χοροστάτησε τοῦ Ὄρθρου καί τέλεσε τήν Θ. Λειτουργία, μέ τήν συμμετοχή πάντων τῶν Ἐφημερίων τῆς Νήσου μας. Ὁ Θεοφιλέστατος, ἀντί ἄλλου κηρύγματος, ἀνέγνωσε τήν Πατριαρχικήν Ἀπόδειξιν ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στό Πανάγιο Πρόσωπο τῆς Θεοτόκου, ὡς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, καθ' ὅτι τό ἐπί θύραις νέον ἔτος 2026 συμπληρώνονται 1400 χρόνια "ἀπό τήν 7η Αὐγούστου 626, ὅτε ἐψάλη «ὀρθοστάδην» ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος, κατά τήν Ἱεράν Ἀγρυπνίαν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ τῆς Παναγίας Βλαχερνῶν, εἰς ἔκφρασιν εὐγνωμοσύνης πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, διά τήν διάσωσιν τῆς Πόλεως ἐκ τῆς ἐπιδρομῆς ἐχθρῶν δυσμενῶν".
Σημειώνεται ὅτι ὁ ἐνοριακός Ἱερός Ναός τῆς Παναγίας Κεχαριτωμένης, εἶναι ἕνας ἐκ τῶν παλαιοτέρων ἱστορικῶν Ναῶν τοῦ νησιοῦ μας καί βρίσκεται χτισμένος σ’ ἕνα πλάτωμα στήν ἀνατολική πλευρά κάτω ἀπό τό ἀρχαῖο κάστρο. Πρόκειται γιά μιά εὐρύχωρη μονόκλιτη Βασιλική στεγασμένη μέ δύο νευρωτά σταυροθόλια, υἱοθετώντας νεογοτθικά στοιχεῖα τοῦ Σταυροθολιακοῦ ρυθμοῦ πού ἀπό τόν 18ο αἰῶνα ἀναβιώνει στά Δωδεκάνησα. Ἀκριβῆ χρονολογία ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ δέν ἔχει διασωθεῖ, ἀλλά σίγουρα προηγεῖται τοῦ 1864, ἔτους κατά τό ὁποῖο φιλοτεχνήθηκαν οἱ Δεσποτικές Εἰκόνες του τέμπλου. Βέβαια, σημαντικό στοιχεῖο εἶναι καί ἡ κατασκευή τοῦ νοτίου προσκυνηταριοῦ τῆς ἐπαργυρωμένης Εἰκόνας τῆς Παναγίας «Κεχαριτωμένης», τήν ὁποία ἀρχικά ἐπαργύρωσε ὁ Συμαῖος Ἱερομόναχος Ἀγάπιος Μαγκαφᾶς καί σύμφωνα μέ τήν σωζόμενη ἐπιγραφή κατασκευάστηκε τό ἔτος 1827. Τό προσφάτως συντηρηθέν Τέμπλο τοῦ Ναοῦ εἶναι ξυλόγλυπτο καί πολύ ἀξιόλογο, δημιούργημα τοῦ ἔτους 1864 καί ἔργο Συμαίων τεχνιτῶν, μαθητῶν τοῦ Μαστρο Δράκου Ταλιαδούρου, ὁ ὁποῖος πολύ νωρίτερα φιλοτέχνησε ἐκπληκτικά καί τό τέμπλο τοῦ Πανορμίτη.
Τό πολύ ἰδιαίτερο καί συνάμα συγκινητικό στοιχεῖο, πού συναντᾶμε στό Ναό αὐτό, εἶναι, ὅτι ἐκτός τῆς ἐφεστίου Εἰκόνας τῆς Παναγίας, σήμερα, ἑκατό ὁλόκληρα χρόνια καί πλέον μετά, φιλοξενοῦνται ἐκεῖ κι ἄλλες Εἰκόνες Της, τίς ὁποῖες μετέφεραν οἱ Μικρασιάτες Συμιακοί μετά τόν αἱματηρό ξεριζωμό τοῦ 1922 ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες στήν ἀπέναντι περιοχή τῆς Δασιᾶς ἤ Δασίας (τουρκική ὀνομασία Ντάτσα). Ἀπό αὐτές, κορυφαία θέση κατέχει ἡ Παναγία ἡ «Καμαριανή», τῆς ὁποίας σώζονται δύο Εἰκόνες ἀντίγραφα στό Ναό, καθώς καί ἡ Εἰκόνα τῆς Παναγίας «Καραμακιανῆς», ἡ ὁποία μάλιστα φέρει καί σημάδια κακοποίησης. Σημειωτέον, ὅτι σήμερα κατά παράδοση, αὐτές τίς Θεομητορικές Εἰκόνες, μαζί μέ τήν ἐφέστια τῆς «Κεχαριτωμένης», λιτάνευσαν εὐλαβικά, οἱ ἀπόγονοι τῶν προσφύγων πέριξ τοῦ Ναοῦ, πρός τιμήν τῆς Κεχαριτωμένης Μητρός τοῦ Κυρίου μας, ἀλλά καί γιά νά μένουν ζωντανοί οἱ προαιώνιοι δεσμοί μέ τίς ἀλησμόνητες Πατρίδες.
Τέλος ἡ φιλόξενη Ἐπιτροπή τοῦ Ἱ. Ναοῦ παρέθεσε ἑόρτια κεράσματα στούς ἐκκλησιαζομένους, ὥστε τό κλίμα τῆς πνευματικῆς χαρᾶς καί εὐφροσύνης, νά ἐπισφραγισθεῖ καί μέ τήν ὑλική τράπεζα, καθώς καί μέ τήν εὐλογημένη εὐκαιρία τῆς διαπροσωπικῆς ἐπικοινωνίας καί ἐπαφῆς τῶν ἀνθρώπων.
