Το Κήρυγμα της Κυριακής Πρό Χριστού Γεννήσεως - 21.12.2025

H Εκκλησία μάς προετοιμάζει με τρόπο βαθύ και ήσυχο για τη μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Χριστού. Μάς διαβάζει μια περικοπή που, φαινομενικά, μοιάζει στεγνή, μία σειρά ονομάτων, μία γενεαλογία. Κι όμως, μέσα σ’ αυτή την αλυσίδα των ονομάτων κρύβεται όλο το μυστήριο της θείας οικονομίας, η ιστορία της σωτηρίας μας.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αρχίζει λέγοντας: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυὶδ, υἱοῦ Ἀβραάμ». Δηλαδή, αυτή είναι η ιστορία του Θεανθρώπου, του Υιού του Δαυίδ και του Αβραάμ. Εκείνου που ήρθε να εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις του Θεού προς τον άνθρωπο. Δεν είναι λοιπόν μία απλή λίστα προγόνων, είναι η απόδειξη ότι ο Χριστός δεν μπήκε ξαφνικά στην ιστορία, αλλά γεννήθηκε μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, την ανέλαβε, την αγίασε και την έσωσε.

Κάθε όνομα αυτής της γενεαλογίας είναι και μία ιστορία αμαρτίας, μετάνοιας, πίστης και πτώσης. Δεν υπάρχουν εδώ μόνο δίκαιοι και προφήτες, υπάρχουν και αμαρτωλοί, άνθρωποι με πληγές και αδυναμίες. Ο Θεός δεν ντρέπεται να εντάξει στην ανθρώπινη γενεαλογία Του πρόσωπα που η κοινωνία θα περιφρονούσε. Γιατί ο Χριστός ήρθε όχι να ντραπεί για τον άνθρωπο, αλλά να τον σώσει.

Έτσι ο Κύριος μάς δείχνει ότι τίποτε ανθρώπινο δεν είναι έξω από τη σωτηρία Του, ούτε η ιστορία μας, ούτε το παρελθόν μας, ούτε οι πληγές μας. Ο Θεός εντάσσει τα πάντα στο σχέδιό Του, για να τα μεταμορφώσει.

Στο τέλος της περικοπής, ο Ματθαίος, μας αποκαλύπτει το μυστήριο της Γεννήσεως:
«Τὸ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματος ἐστὶν Ἁγίου». Η Μαρία, η Παρθένος, γίνεται η νέα Εύα, εκείνη που με την υπακοή της ανατρέπει την ανυπακοή της πρώτης. Κι ο Ιωσήφ, ο δίκαιος, γίνεται ο φύλακας του μυστηρίου, ο άνθρωπος που πίστεψε στο άρρητο σχέδιο του Θεού και υπάκουσε χωρίς να ρωτήσει.

Αυτή η υπακοή, της Μαρίας και του Ιωσήφ, είναι το πρώτο παράδειγμα χριστιανικής πίστης. Γιατί πίστη δεν είναι να καταλαβαίνω, είναι να εμπιστεύομαι τον Θεό, ακόμη κι όταν δεν κατανοώ. Αυτό είναι το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων: όχι η συγκίνηση, όχι η παράδοση, αλλά η σωτηρία. Ο Χριστός ήρθε να σώσει τον λαό Του, κι αυτός ο λαός είμαστε όλοι εμείς, με τα όριά μας, τις αμαρτίες μας, την ανάγκη μας να αγαπηθούμε και να συγχωρεθούμε.

Αδελφοί μου, ο Θεός δεν ήρθε για να μας επιβραβεύσει, ήρθε για να μας αναγεννήσει.
Δεν ήρθε για να ζήσει έξω από εμάς, αλλά μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. «Εμμανουήλ».Αυτό είναι το όνομα που συμπυκνώνει όλο το Ευαγγέλιο.

Ας Του ανοίξουμε χώρο μέσα στη ζωή μας, μέσα στις σχέσεις μας, μέσα στο χρόνο μας. Και τότε η Γέννηση του Χριστού δεν θα είναι απλώς ανάμνηση ιστορική, αλλά πραγματικότητα ζωντανή μέσα μας.

Γιατί κάθε φορά που αφήνουμε τον Χριστό να γεννηθεί στην καρδιά μας,
τότε γίνεται αληθινό το όνομα που προφήτευσαν οι αιώνες: «Ἐμμανουὴλ, μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός». Ἀμήν.

Πηγή: Ι.Μ. Κερκύρας