Το Κήρυγμα της Κυριακής 22/08/2021
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας διηγείται ένα από τα πολλά θαύματα του Κυρίου. Ένα θαύμα που έχει ξεχωριστή σημασία η οποία δεν έγκειται, όπως θα δούμε, μόνο στο θαυμασμό και την απορία, που μπορεί σε ένα πρώτο άκουσμα να προξενήσει το γεγονός. Πρόκειται για το περιστατικό της θαυμαστής διατροφής χιλιάδων ανθρώπων, το οποίο μας αφηγούνται και οι τέσσερις Ευαγγελιστές. Το γεγονός αυτό, ακολουθεί χρονικά την αποκεφάλιση του Προδρόμου από τον Ηρώδη.
Όταν πληροφορήθηκε ο Κύριος τη θανάτωση του Ιωάννη, έφυγε με ένα πλοιάριο μαζί με τους μαθητές του και πήγε σε μία ερημική περιοχή. Αλλά και εκεί μαζεύτηκαν πολλοί άνθρωποι, που πεζοπόρησαν από τις γειτονικές πόλεις, για να τον συναντήσουν. Ο Χριστός όπως πάντα, «ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀῤῥώστους αὐτῶν» και κήρυξε στον κόσμο που λαχταρούσε να ακούσει τα λόγια του.
Αργά το απόγευμα, οι μαθητές του τον πλησίασαν και του είπαν να σκορπίσει τον κόσμο, για να μπορέσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να αγοράσουν φαγητό από τις κοντινές κατοικημένες περιοχές. Ο Χριστός τότε, είπε στους μαθητές του: «οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν». Εκείνοι αμέσως του απάντησαν, πως αυτό που τους ζητούσε ήταν αδύνατον. «Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας».
Τα λόγια τους ήταν απολύτως σωστά, υπαγορευμένα από την κοινή ανθρώπινη λογική. Τα λόγια του Χριστού όμως «φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε», τους εισάγουν, για άλλη μία φορά, στον χώρο της πέρα από κάθε ανθρώπινο δεδομένο παντοδυναμίας του Θεού. Ο Κύριος είπε στον κόσμο να καθίσει στο χορτάρι, ευλόγησε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια και τα έδωσε στους μαθητές του να τα μοιράσουν, «καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν». Περίσσεψαν μάλιστα και δώδεκα καλάθια μεγάλα, γεμάτα ψωμιά και ψάρια.
Στη συνέχεια, ο Χριστός είπε επιτακτικά στους μαθητές του να τον αφήσουν μόνο του, για να απολύσει αυτός τον κόσμο και εκείνοι να πάρουν το πλοιάριο, για να πάνε στην απέναντι πλευρά της λίμνης. Λίγες ώρες αργότερα, όπως διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, οι μαθητές κινδύνευσαν από μια ξαφνική τρικυμία. Τότε ήταν που ο Κύριος πήγε κοντά τους, περπατώντας πάνω στα κύματα.
Το θαύμα της διατροφής τόσων χιλιάδων ανθρώπων με ελάχιστη ποσότητα φαγητού, είναι οπωσδήποτε συγκλονιστικό και υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική, όμως αυτό που εδώ μας φανερώνεται, δεν είναι μόνο η δύναμη του Θεού. Το συγκεκριμένο γεγονός, από τους Πατέρες της Εκκλησίας ερμηνεύτηκε σαν τύπος της θείας Ευχαριστίας. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός, που έθρεψε θαυματουργικά τον λαό του τον Ισραήλ με το μάνα στην έρημο και είναι επίσης αυτός που τρέφει όλους τους χριστιανούς μυστηριακά, μέσα στην Εκκλησία, με το σώμα και το αίμα του.
Στην ευαγγελική αφήγηση, βλέπουμε στοιχεία που μας παραπέμπουν στο ότι το συγκεκριμένο θαύμα προετοιμάζει με συμβολικό τρόπο για το μεγάλο γεγονός του Μυστικού Δείπνου. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος χρησιμοποιεί στην διήγησή του, τις λέξεις με τις οποίες περιγράφεται μέσα στην Καινή Διαθήκη και η παράδοση του μυστηρίου της θείας Κοινωνίας: «λαβὼν», «εὐλόγησε», «κλάσας», «ἔδωκε». Το θαύμα λοιπόν αυτό, έχει περιεχόμενο εκκλησιολογικό και ευχαριστιακό. Ο Κύριος τροφοδοτεί τον λαό του όχι μόνον με την πρόσκαιρη τροφή, αλλά πρωταρχικά με την αιώνια. Είναι αυτός ο ίδιος, ο «ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς».
Οι μαθητές, στην ευαγγελική διήγηση συμμετέχουν ενεργά, υπηρετώντας το θαύμα. Μοιράζουν στον κόσμο την ευλογημένη τροφή και μαζεύουν το θαυμαστό περίσσευμα στα καλάθια. Τα δώδεκα γεμάτα καλάθια, ένα για τον κάθε απόστολο, υποδεικνύουν την αφθονία των δωρεών του Θεού στο νέο Ισραήλ, την Εκκλησία του. Ο πλούτος αυτός των δωρεών, φάνηκε καθαρά κατά την Πεντηκοστή, με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος και τα πνευματικά χαρίσματα που δόθηκαν τότε στους μαθητές του Χριστού, για να τα χρησιμοποιήσουν στη διακονία της Εκκλησίας.
Έτσι, η ξεχωριστή σημασία του πράγματι εντυπωσιακού αυτού γεγονότος, συνίσταται στο ότι εικονίζει προκαταβολικά την σύναξη των πιστών στον χώρο της Εκκλησίας, όπου ακούνε τον λόγο του Θεού και τρέφονται με την ζωοποιό τροφή, την θεία Κοινωνία.
Μέσα από τον ευχαριστιακό χαρακτήρα του θαύματος αυτού, οι μαθητές ετοιμάστηκαν για τον λειτουργικό τους ρόλο μέσα στην Εκκλησία. Αυτοί οι ίδιοι, μέσω των ιερέων που συνεχίζουν το έργο τους, προσκαλούν το πλήρωμα της Εκκλησίας στην τράπεζα με την αιώνια τροφή επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Κυρίου: «λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου». Αμήν.
Ι.Μ. ΚΕΡΚΥΡΑΣ
