Στην Παναγία του χωριού του εφέτος ο Οικουμενικός Πατριάρχης
Στο Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου των Αγίων Θεοδώρων στην Ίμβρο, η πανήγυρη.
- Και ένα σύντομο «οδοιπορικό» από το σημειωματάριο του ποιητή Ευάγγελου Ανδρέου.
» Από τα χρόνια του Ομήρου ήταν γεμάτη θεούς. Δεν την άγγιξε η πνευματική ένδεια και αφροντισιά «αλλοπρόσαλλων» καιρών. Στέκει ως τα σήμερα ζάθεη, στα αμέτρητα ναϊκά σπιτικά όπου ανάμεσά τους κι εκείνα της Παναγιάς του Αυγούστου. Παμπάλαια και γενναία σαν τους χτιστάδες του γένους. Στην Κοινότητα της Παναγίας της Ίμβρου, η Κοίμηση είναι ο μητροπολιτικός. Είναι και η Κοίμηση πιο βόρεια στο Γλυκύ και δυτικότερα στο Σχινούδι και στο Καστυρνάδο και στη Λαζαράδα κι εκείνη η πανέμορφη στους Αγίους Θεοδώρους, συναγμένες όλες σε μια λαμπερή πανιμβριακή πανήγυρη.
Ερχόμενοι από τα νοτιοανατολικά στο χωριό των Αγίων Θεοδώρων, όπου το καλντιρίμι με τ’ όνομα Zeytinlikoy Yolu, φτάνουμε στην εκκλησιά της Κοίμησης της Θεοτόκου. Μέσα σ’ ένα περιβάλλον πυκνής φυσικής βλάστησης, με άγρια θαμνώδη πρασινάδα αλλά και ολοζώντανα αμπελοκλήματα ορθώνεται μια ευμεγέθης βασιλική ξυλόστεγη με δίρριχτη κεραμοσκεπή και ιδιότυπη αρχιτεκτονική που μαρτυρά από το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα η όψη της πετρόκτιστης τοιχοποιΐας. Κι’ επειδή τότε εγκαινιάστηκε στα εννιάμερα της Θεοτόκου, στις 23 Αυγούστου, πανηγυρίζει κάθε χρόνο τέτοια μέρα σε γιορτάσι ολόκληρου του νησιού.
Πρόσφατα καθαρίστηκαν οι ασβεστωμένες επιφάνειες του ναού, βελτιώθηκε η κεραμοσκεπή, έγιναν και εργασίες συντηρητικής αποκατάστασης στο εσωτερικό, στις γερασμένες ξυλόγλυπτες επιφάνειες και στις εικόνες. Όλα πήραν τη λάμψη που τους ταίριαζε για να λάβει το κτίσμα την πρεπούμενη εικόνα ενός ναϊκού συνόλου που γεννά την ευχάριστη οπτική θέλξη και την ψυχική ανάταση.
Τέσσερις-πέντε δρασκελιές από την εκκλησιά, στα νοτιοδυτικά, βρίσκεται χτισμένο ένα ευρύχωρο δίπατο, πετρόκτιστο κι αυτό, υποστατικό με στέγη μονόριχτη και δυό καμινάδες στην κεραμοσκεπή του. Για τη χρεία των εκκλησιαστικών.
Οι Άγιοι Θεόδωροι είναι ένα αξιολάτρευτο χωριό χτισμένο σχεδόν στην καρδιά του νησιού.
Εδώ γεννήθηκε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στα 1940 από τον Χρήστο Αρχοντώνη και τη Μερόπη, κόρη του παντοπώλη Νικόλαου Σκαρλάτου. Τ’ όνομά του, Δημήτριος. Έζησε στο σπιτικό του παππού του, του Σκαρλάτου, όπου στα 1902 είχε γεννηθεί η μητέρα του και στα 1907 ο αδελφός της, μετέπειτα επιφανής ζωγράφος των βασιλικών αυλών της Ελλάδας και της Μέσης Ανατολής, Γιάννης Σκαρλάτος*.
Ο Γιάννης Σκαρλάτος έφυγε νωρίς από τη ζωή στα 1956 και η αδελφή του, η μητέρα του Πατριάρχη, στα 1995 σε ηλικία 93ών χρονών αφού ο άγγελός της θέλησε να χαρεί το γιό της στην κορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.«
* Ευάγγελος Ανδρέου, «Γιάννης Σκαρλάτος –Επισκόπηση της ζωγραφικής του πορείας-Βιογραφικά και Αισθητικά σχόλια», Έκδ. Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης, Αθήνα 1985
Διαβάστε επίσης
