Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κυρός Ιγνάτιος Γ΄

08 Απρ 2020 11:07

του Σεβ. Μητρ. πρώην Άρτης κ. Ιγνατίου

8 Απριλίου 1988.

Μεγάλη Παρασκευή, ώρα 11:00 π.μ. στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο των Αθηνών, ο άγιος Επίσκοπός μας παραδίδει το πνεύμα του , στον δι΄ημάς σταυρωθέντα Κύριο και Λυτρωτή μας Ιησού Χριστό.

Έσβησε σιγά – σιγά σαν το μελισοκέρι. Όλη τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης ήταν ήρεμος, γαλήνιος, με κάποια μικρή μόνο ανησυχία για το μεγάλο ταξίδι.

Λίγο μιλούσε μαζί μου, καθώς όλη τη νύχτα μου κρατούσε σφιχτά το χέρι. Το βλέμμα του θωρούσε τα μακρινά και τα μη βλεπόμενα. Και η προσευχή του αδιάλειπτη. Λίγο πριν σβήσει, άνοιξε τα μάτια του και με καθαρή φωνή έκαμε την τελευταία ομολογία του:

«Πιστεύω εις ένα Θεόν….. Πιστεύω Κύριε. Πιστεύω…. Κύριε ελέησον».

Άνθρωπος του Θεού, πλήρης πνεύματος και δυνάμεως. Θεοφόρος και Χριστοφόρος, επαξίως ετίμησε το όνομα και τη ζωή του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου. Ευλογημένος και χαριτωμένος. Πατέρας αγαθός και καλός Ποιμένας. Πλούσια και πληθωρικά τα αγιοπνευματικά του χαρίσματα. Διέθετε αγάπη και καλωσύνη, απλότητα και ταπείνωση, πίστη και ευλάβεια, ευθύτητα και διάκριση, πραότητα και εγκράτεια, αγνότητα και καθαρότητα ψυχής.

Ήταν πάντοτε συνεπής, πρόθυμος, δραστήριος και ακούραστος στην άσκηση των υψηλών καθηκόντων του. Είχε βαθειά συναίσθηση της Αρχιερατικής του ευθύνης και διακονίας. Έτρεφε μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση πρός όλους ανεξαιρέτως. Πάντα στα χείλη του είχε τον καλό λόγο, την εμπνευσμένη νουθεσία και προτροπή, την παρήγορη συμπαράσταση.

Αποτελεί για την ταπεινότητά μου μεγάλη ευλογία το γεγονός ότι έζησα κοντά στον άγιο Ποιμενάρχη μας, καθόλη την τριαντάχρονη Αρχιερατική του διακονία. Από την αγιοσύνη του έλαβα το χάρισμα της ιερωσύνης.

Η άκρα συγκατάβαση και αγάπη του Παναγάθου Θεού , κατά την επιθυμία του Μακαριστού, με κατέστησε διάδοχό του, ποιμένα και επίσκοπο της όμορφης αυτής Μητρόπολης, με τον εκλεκτό λαό της.

Οι πατρικές του συμβουλές με καθοδηγούν, το παράδειγμά του με εμπνέει, οι θεοπειθείς ευχές και προσευχές του με ενισχύουν και με ενδυναμώνουν. Γι΄αυτό και η μνήμη του ονόματός του και της ζωής του είναι βαθειά χαραγμένα μέσα μου.

Βιογραφικό Σημείωμα

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Άρτης Ιγνάτιος Γ΄ γεννήθηκε στα Μέγαρα Αττικής, στις 13 Φεβρουαρίου 1911.

Τα εγκύκλια μαθήματα παρακολούθησε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και αποπεράτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές τον Ιούνιο του 1928. Στη συνέχεια σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έλαβε το πτυχίο του το έτος 1932.

Στις 29 Ιουνίου 1932 εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Οσίου Μελετίου Κιθαιρώνος.

Τον Οκτώμβριο του 1932 διωρίστηκε ως ιεροκήρυξ στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Μοναστηρακίου.

Την 1^η Ιουλίου 1934 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και υπηρέτησε επί τριετία στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων Καλλιθέας Αθηνών και εν συνεχεία στον Ιερό Ναό Αγίας Ζώνης Αθηνών, επί τέσσερα και ήμισυ έτη.

Στις 19 Απριλίου 1942 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και προχειρίσθηκε αυθημερόν εις Αρχιμανδρίτη, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Ιάκωβον Βαβανάτσον και προσελήφθη υπ΄αυτού ως ιεροκήρυξ, όπου και υπηρέτησε μέχρι το έτος 1958, με εξαίρεσιν το διάστημα 1952-1955, κατά το οποίο υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιερέας και ιεροκήρυξ, με βαθμό Λοχαγού, στην Μακεδονία, στην ΙΧ Τεθωρακισμένη Μεραρχία.