Εκοιμήθη ο Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Κίτσος της Ι.Μ. Άρτης

13 Δεκ 2018 13:00

Πλήρης ημερών, εκοιμήθη τις πρώτες πρωινές ώρες ο Συνταξιούχος Εφημέριος Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Κίτσος της Ιεράς Μητροπόλεως Άρτης.

Η σορός μεταφέρθηκε στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Άρτης, όπου εψάλη ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.

Στο Ιερό Βήμα παρέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Άρτης ΙΓΝΑΤΙΟΣ Δ΄, ο οποίος τέλεσε Τρισάγιο ενώπιον του σκηνώματος.

Η Εξόδιος Ακολουθία θα ψαλλεί στις 3:00 μετά το μεσημέρι στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Άρτης, όπου υπηρέτησε ως εφημέριος τα τελευταία χρόνια της ιερατικής του πορείας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο π. Νικόλαος Κίτσος, γεννήθηκε το έτος 1921 στο Κεντρικό του Νομού Άρτας.

Οι γονείς του, Δημήτριος και Γιαννούλα από την παιδική ηλικία ακόμη τον χειραγώγησαν με ιδιαίτερη φροντίδα και ανυπόκριτη αγάπη τα οποία σημάδεψαν ανεξάλειπτα από την αρχή, την πορεία της ζωής του και διέπλασαν με πολλή προσοχή τον χαρακτήρα του.

Ο πατέρας του Δημήτριος, πεθαίνει σε ηλικία 40 ετών (24-3-1932) και όλη η οικογένειά του (Μητέρα Γιαννούλα, αδελφή του Κωνσταντινιά), βυθίστηκε στο πένθος και την ορφάνια.

Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο με Άριστα, όμως ήταν δύσκολο για την μητέρα του να τον στείλει για σπουδές στο Γυμνάσιο στην Άρτα, λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Υποχρεωτικά έμεινε κοντά στην μητέρα του, μαζί με την τρίχρονη αδελφή του και βοηθούσε όσο μπορούσε στις αγροτικές εργασίες.

Σε ώριμη ηλικία που οι δυνάμεις του, του επέτρεπαν να ριχτεί στην βιοπάλη ξεσπά ο πόλεμος του 1940.

Ζώντας τον απόηχο του πολέμου, όπως έφθανε τότε στο χωριό του, από τα λίγα ραδιόφωνα την εποχή εκείνη η αγωνία του κάθε ημέρα μεγάλωνε και περισσότερο. Είδε την οπισθοχώρηση των Στρατιωτών μας που επέστρεφαν στα σπίτια τους εξαθλιωμένοι, αλλά και τον πόνο οικογενειών που τα παιδιά τους έπεσαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου, της Βορείου Ηπείρου και των Αναπήρων.

Ο νεανικός αυθορμητισμός και η λαχτάρα να συμβάλλει στον αγώνα για την ελευθερία, τον οδήγησαν στις τάξεις του απελευθερωτικού Στρατού (23-7-1943).

Έτσι, ως τακτικός στρατιώτης πλέον ακολούθησε την βασική στρατιωτική εκπαίδευση στην Κέρκυρα, Πάτρα, Μεσολόγγι και κατέληξε στο Αγρίνιο.

Στον Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων εκεί λειτουργούσε Χριστιανικό Εντευκτήριο, στο οποίο μιλούσε τότε ο Αρχιμανδρίτης Βενέδικτος Πετράκης.

Εκεί διερεύνησε τον χαρακτήρα του και διαπίστωσε τον πάθος του για την Ιεροσύνη και τον προέτρεψε να το επιδιώξει.

Όμως οι γραμματικές γνώσεις που είχε δεν του επέτρεπαν, και όταν απελύθη από την στρατιωτική του θητεία, ένας Νόμος που ψήφισε το Υπουργείο Παιδείας , παρείχε το δικαίωμα σε όσους επιθυμούσαν να εισαχθούν με εξετάσεις στο Γυμνάσιο.

Έτσι σε ηλικία 27 ετών, προσέρχεται στο Γυμνάσιο και εισάγεται με επιτυχία.

Φοιτά σε διετή σχολή εκκλησιαστικού φροντιστηρίου (1949-1951), ταυτόχρονα γνωρίζεται με την σύζυγό του Αγγελική η οποία στάθηκε δίπλα του ως ιδανική σύζυγος με την οποία απέκτησαν 4 παιδιά, την Παναγιώτα, την Βασιλεία, τον Δημήτριο και την Ιωάννα.

Στις 19 Ιανουαρίου 1952 χειροτονείται Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Άρτης Σεραφείμ Τίκα , μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και την επομένη 20 Ιανουαρίου 1952 Πρεσβύτερος.

Υπηρέτησε στις ενορίες:

Ρείκια Κλειδίου Άρτας, από 20/1/1952 έως 27/4/1955.

Κεντρικό Άρτας, από 28/4/1955 – 5/10/1966.

Ανήγειρε με την βοηθεία των κατοίκων της γενέτειράς του, τον Ι.Ν. Αγίων Αποστόλων, το Ηρώο Πεσόντων στο Βαθύκαμπο Κεντρικού Άρτης.

Τον Οκτώβριο του 1957 αποσπάται στην Άρτα για την εξυπηρέτηση του Καθεδρικού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου και ταυτόχρονα οι συνθήκες του επέτρεψαν να συνεχίζει τις Γυμνασιακές του σπουδές.

Αλλά με την μετάθεση του Μητροπολίτου Άρτης Σεραφείμ στα Ιωάννινα 11/3/1958 διακόπτει και πάλι τις σπουδές του, έως με εντολή του νέου Σεβ. Μητροπολίτου Άρτης Ιγνατίου Γ΄ Τσίγκρη συνεχίζει και πάλι τις σπουδές του.

Χαλκιάδες Άρτας, 6/10/1966 έως 22/2/1974.

Ενορία Αγίου Γεωργίου Άρτας, 23/2/1974 έως το έτος1993.

Με συγκίνηση αποχαιρέτησε τους ενορίτες του Αγίου Γεωργίου στην τελευταία του ως Εφημέριος και Προϊστάμενος Θεία Λειτουργία:

«Η ματιά μου αυτή την ώρα αγκαλιάζει το παρελθόν και το μέλλον. Το παρελθόν που αξιώθηκα να το ζήσω διακονώντας στο πιο Ιερό και πιο τιμητικό αξίωμα του Ιερέως. Και το μέλλον που φωτισμένο από του Χριστού την παρουσία, απλώνεται στην απεραντοσύνη της αιωνιότητας».

Του απενεμήθησαν οι παρακάτω Τιμητικές Διακρίσεις.

Δίπλωμα μετά Αργυρού Μεταλλίου από το Αρχηγείο του Ε.Ο.Ε.Α – Ε.ΔΕ.Σ (31/12/1944).

Αναμνηστικό Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης 1941-1945 Ε.Α.Ο – Ε.ΔΕ.Σ (ΕΔΥΕΘΑ 11-9-1961).

Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως (4-8-1962).

Φοίτησε στο Επιμορφωτικό Φροντιστήριο Εξομολόγων και προεχειρίσθη Πνευματικός – Εξομολόγος (19-11-1968).

Απενεμήθη Έπαινος από τον Μητροπολίτη Άρτης κυρό Ιγνάτιο Γ΄ Τσίγκρη (9-7-1966).

Απενεμήθησαν τα Οφίκκια του Σακελλαρίου και του Οικονόμου.

Διετέλεσε Αρχιερατικός Επίτροπος (21-1-1972).

Γεν. Γραμματέας του Τμήματος Ε.Ε.Σ (25-2-1969).

Ταμίας στο Γηροκομείο Άρτας (9-8-1979).

Μέλος Μητροπολιτικού Συμβουλίου (24-1-1981).

Απενεμήθη το Οφίκκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου (12-2-1980).