Κυριακή Ε΄ Νηστειών Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

Μακαριστού Μητροπολίτου Άρτης  κυρού Ιγνατίου Γ΄ (Τσίγκρη)

Αγαπητοί Χριστιανοί,

Στο σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα παρουσιάζεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ως Μέγας Αρχιερεύς, ο οποίος με την σταυρική θυσία του μας ελευθέρωσε από τα δεσμά της αμαρτίας.

Το αίμα του Κυρίου, τονίζει ο Απόστολος Παύλος, καθαρίζει τον χριστιανό από κάθε ένοχη και αμαρτωλή πράξη και τον κάνει πολίτη της αιωνίου Βασιλείας του Θεού. Και επειδή αυτές τις δύο εβδομάδες που μας έρχονται, όλοι σχεδόν οι πιστοί θα προσέλθουμε στο μεγάλο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, για να κοινωνήσουμε το Σώμα και το αίμα του Χριστού, ας ενθυμηθούμε σήμερα την σπουδαιότητα του μυστηρίου και με ποιο τρόπο θα λάβουμε μέρος σε αυτό.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο Χριστός, το δεύτερο δηλαδή πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, έγινε άνθρωπος, για να δείξει στον άνθρωπο το δρόμο της σωτηρίας. Ακόμη δέχθηκε τον Σταυρικό Θάνατο, για να ξεπλύνει με το αίμα του τις αμαρτίες μας και να μας δώσει τη χάρη Του, που θα μας ενισχύει πάντοτε στο δύσκολο αγώνα του αγιασμού μας.

Την μεγάλη εκείνη θυσία του Γολγοθά συνεχίζει η Εκκλησία μας με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, που γίνεται κάθε φορά που τελείται η Θεία Λειτουργία.

Στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ανευρίσκομε και νοιώθουμε πιο βαθειά το μέγεθος της αγάπης του Χριστού. Διότι ο Κύριος δεν αρκέσθηκε μόνο στην θυσία του αλλά καταδέχεται συνεχώς να την επαναλαμβάνει. Αυτή η απόδειξη της απείρου ευσπλαχνίας του Θεού. Και το δικό μας χρέος είναι να πιστεύουμε και να το ζούμε έντονα, ότι η Θεία Λειτουργία είναι το Κέντρο της πνευματικής μας ζωής. Διότι στη Θεία Λειτουργία επαναλαμβάνεται με υπερφυσικό και μυστηριώδη τρόπο η Θυσία του Κυρίου.

Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ιδρύθηκε από τον Κύριο. Οι τρείς Ευαγγελισταί και ο Απόστολος Παύλος μας διηγούνται, ότι το βράδυ του Μυστικού Δείπνου έλαβε ο Κύριος στα χέρια του τον άρτον και έκαμε ευχαριστήριο προσευχή προς τον Πατέρα Του, έκοψε σε τεμάχια τον άρτο και είπε προς τους Μαθητές του: «Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου, το υπέρ ημών κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών, τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν». Αμέσως πήρε το ποτήρι με το κρασί και αφού ευχαρίστησε πάλι τον Θεόν και Πατέρα Του, είπε: «Πίετε εξ΄αυτού πάντες, τούτο γάρ εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το υπέρ ημών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών».

Με τους λόγους αυτούς ο Κύριος ίδρυσε και παρέδωσε στους μαθητές του το μυστήριο της θείας ευχαριστίας. Η εντολή του είναι σαφής και κατηγορηματική και αναφέρεται στα εξής βασικά στοιχεία:

Πρώτον, ότι οι Μαθηταί του και οι διάδοχοι των θα έπρεπε να τελούν το μυστήριο της θείας ευχαριστίας επαναλαμβάνοντας τους λόγους του.

Δεύτερον, ότι αυτό πρέπει να γίνεται, δια να ενθυμούνται πάντοτε τον Λυτρωτή και Σωτήρα Χριστό.

Και τρίτον, οι πιστοί οφείλουν να κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου «εις άφεσιν αμαρτιών», δια να συγχωρούνται δηλ. οι αμαρτίες τους.

Από τότε, όσες φορές τελείται η θεία Λειτουργία, γίνεται με την υπερφυσική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος η μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Τα μάτια μας βεβαίως δεν ημπορούν να ιδούν την μεταβολή αυτή και να την διακρίνουν, αλλά την βλέπουμε και την παραδεχόμαστε με την πίστη.

Στο φρικτό αυτό μυστήριο είναι παρόν ο Ιησούς Χριστός. Αυτός προσφέρει την θυσία και αυτός θυσιάζεται.

Ο πιστός που κοινωνεί ενώνεται με το Χριστό. Μας το διαβεβαίωσε αυτό ο ίδιος «Αυτός που τρώγει το Σώμα μου, είπε, και πίνει το αίμα μου μένει μέσα σε μένα και εγώ μένω μέσα σε αυτόν». Με αυτή την ακατάληπτη και αόρατη ένωση μας με τον Λυτρωτή κατορθώνουμε και εμείς να λυτρωθούμε. Διότι μέσα μας κατοικεί ο Παντοδύναμος Κύριος. Και όταν πιστεύουμε σε αυτόν τότε όλα μπορούμε να τα πετύχουμε, αφού «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι».

Ακόμη με την θεία Κοινωνία κατορθώνουμε να ενωθούμε μεταξύ μας και να νιώθουμε όλοι οι χριστιανοί σαν πραγματικοί αδελφοί.

Αγαπητοί,

Στο τέλος κάθε Λειτουργίας μας καλεί ο ιερεύς με τα ωραία λόγια: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε». Ας προσέχουμε. Δεν μας καλεί σε κάποιο οποιοδήποτε επίσημο τραπέζι. Μας παρέχει θείο και ουράνιο δείπνο.

Συντριβή και φόβος Θεού και δέος πρέπει να κυριαρχούν στην ψυχή μας, διότι ο άπειρος Θεός καταδέχεται να κατοικεί σε αυτήν. Μετά φόβου Θεού, αλλά και με πολλή πίστη. Να πιστεύει αυτός που κοινωνεί ότι πράγματι με το μυστήριο αυτό ενώνεται με τον Θεόν και παίρνει την χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Και τέλος με αγάπη.

Να αγαπά τον Θεό με όλης του την ψυχή. Χωρίς κρατούμενα. Να αγαπά και τους ανθρώπους σταθερά, χωρίς επιφυλάξεις. Αν δεν αισθάνεται μέσα του θερμή και έντονη αυτή την αγάπη, καλύτερα είναι να μην κοινωνεί.

Αν τα πάθη και οι κακίες τον κρατούν αιχμάλωτο, εάν μίση και εχθρότητες του δηλητηριάζουν την ψυχή, τότε είναι προτιμότερο να αποφεύγει την θεία κοινωνία.

Η θεία κοινωνία είναι αγάπη. Δεν μπορεί επομένως να κατοικήσει ο Χριστός με το πάθος, με το μίσος, με την εχθρότητα. Η ψυχή χωρίς αγάπη είναι χωρίς φως και ο Θεός, που φώς, δεν έρχεται στην ψυχή που ζει μέσα στο σκοτάδι.

Ας προετοιμάσουμε επομένως, τον εαυτόν μας, με προσευχή και μετάνοια θερμή και εξομολόγηση ειλικρινή, ώστε καθαροί από την αμαρτία και με εξαγνισμένη την ψυχή να λάβουμε μέρος αυτές τις ημέρες στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας και να ενωθούμε με τον πολυεύσπλαχνο και πανάγαθο και παντοδύναμο Λυτρωτή μας.

Έτσι θα πλημμυρίζει η ψυχή μας από την χάρη του και θα δοξάζουμε με την ζωή μας το Πανάγιο Όνομά του.

8/4/1979